Geçtiğimiz ay BARİKAT'a gönderilen EMEK CEPHESİ başlıklı sendikal program yazısını, bu konuda duyulan ihtiyacın yoğunluğundan ötürü 14. sayıda yayınlamıştık. Ekonomik-demokratik mücadelenin temel sorunlarına çözümler üretmeyi amaçlayan bu yazı gerçekten de belirli bir ihtiyaca denk düşmektedir.
Bugün, karmaşık bir sürecin içinde yaşıyoruz. Hızla gelişen bir kaos bütün ülkeyi sarıyor. Politik iktidarların "yıpranma süreleri"nin olağanüstü derecede kısaldığı, bütünüyle çıkmaz sokaklardan oluşan bir ortam hüküm sürmektedir. On yıldır süren kirli savaş, tipik sömürge savaşlarının bataklığına saplanıp kalmış ve ortaya devlet açısından bir çözümsüzlük çıkmıştır.
Üstelik bu çözümsüzlük ortamında devlet mekanizmasının her dişlisi tel tel dökülmüş, korkunç bir çürümüşlük kokusu her yanı sarmıştır. Devletin niteliği üzerine Marksist-Leninist tezler, toplumsal yaşamda hiçbir zaman bu ölçüde doğrulanmış değildir. Bütün TC tarihinde, halkla, işçi sınıfıyla bu kadar pervasız alay edilmemiş, kartlar hiç böyle açık oynanmamıştır. Artık ne devlet yöneticileri ve politik kadrolar, ne de tekelci patronlar sınıfsal bağlarını gizlememektedirler.
Sürecin bu noktasında ülke gerçekten çok çarpıcı bir manzara göstermektedir. Bugün Türkiye toprağı, devrimci iradenin müdahalesine her zamankinden çok daha fazla ihtiyaç duymaktadır ve üstelik bunun koşulları da geçmişe oranla çok daha fazla mevcuttur. Devrimci iradenin önemi kendini bütün yakıcılığıyla duyurmaktadır.
Kendini kitlelerden üretebilen, saman alevi gibi sönmeyen, etkisini ve niteliğini sürekli yükselten bir devrimci mücadele, düzenin bugünkü çerçevesine derinlemesine girerek mevcut durumda büyük değişiklikler yaratabilir.
Temel sorun, kalıcılığıyla güven veren, uzun soluklu ve uzun soluklu olabilmek için de toprağa kökleriyle sarılıp kendini yeni güçlerle zenginleştirebilen bir gücün yaratılmasıdır.
Kök salınacak toprak ise bellidir. Devrimci hareket ancak işçi sınıfı içinde kendini üretebileceği örgütlülük biçimlerine sahip olduğunda ve bu örgütlülüğünü sağlıklı kıldığında kalıcı-dayanaklı bir yapıya ulaşabilecektir. Ekonomik-demokratik mücadeleye sağlıklı bir bakış açısıyla yaklaşmak bu açıdan hayati önem taşımaktadır.
EMEK CEPHESİ yaklaşımının tam bu noktada bir programatik açılım olarak işlevli olduğuna inanıyoruz. Bu yüzden dergide yayınlanmış olan yazıyı broşür halinde okurlarımıza sunmayı uygun buluyoruz.

Barikat Yayıncılık
Ocak 1994

DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ